martes, 8 de enero de 2013

Andrés do Barro - Corpiño xeitoso

2 comentarios:

  1. Cuando a principios de los setenta Andrés do Barro llega al mundo de la industria discográfica, trae consigo la frescura y la fuerza imparable de la música que él ha ido arrancándole a las mismas raíces del folclore de su tierra gallega.
    Cantando en su lengua materna, su éxito será grandioso y fulminante. Y una detrás de otra, por la pasarela de la popularidad irán desfilando canciones como 'O tren', 'San Antón', 'Teño saudade', 'Rapaciña', Pandeirada', 'Miña Maruxa'...
    Con este 'Corpiño xeitoso' llegará al primer puesto de las listas de ventas en 1970 y así mantiene unos pocos años el prestigio de su 'marca', pero con la misma fuerza con la que llegó, Andrés do Barro va a desaparecer: se traslada a México donde su estancia resulta ser una ruinosa calamidad, y de regreso a España -en 1979- ya nunca volverá a cantar.
    En 1989, y en la más completa penuria económica, fallece en Madrid a causa de un tumor hepático, a la prematura edad de cuarenta y dos años...
    PMR 7-1-2013

    ResponderEliminar
  2. ¡Qué muller mais xeitosa
    a que eu alcontreí!
    ¡Qué doces foron as verbas
    que eu lle escoiteí!

    Ela ficaba na praia deitada na area;
    cos meus ollos abertos eu olleí pra ela.
    Eu lle dixen: ¡Ven!
    E me dixo: ¿Qué?

    Deixame vercho corpo dourado
    polo sol primeiro do mes de abril.
    Ergue as tuas maos ate que cheguen ao ceo,
    colle as estrellas, foron feitas pra ti.

    Teu corpo xeitoso, indo sobor da area,
    o teu movimento e comas ondas do mar,
    teu doce balanzo coma o vento té leva,
    teu corpo xeitoso quer botarse a voar.

    ¡Qué feitura levaba no seu camiñar!
    Confundin o seu paso co meu palpitar.
    Cando ela chamoume fun a sua beira
    abondaba o seu corpo pra vela primaveira.
    Eu lle dixen: ¡Ven!
    E me dixo: ¿Qué?

    Deixame vercho corpo dourado
    polo sol primeiro do mes de abril.
    Ergue as tuas maos ate que cheguen ao ceo,
    colle as estrellas, foron feitas pra ti.

    Teu corpo xeitoso, indo sobor da area,
    o teu movimento e comas ondas do mar,
    teu doce balanzo coma o vento té leva,
    teu corpo xeitoso quer botarse a voar.

    ResponderEliminar